Alkalische hydrolyse, biocrematie, watercrematie of resomatie,  het klinkt waarschijnlijk nieuw en onbekend maar in feite bestaat het al lang. Oorspronkelijk werd het gebruikt om karkassen van dieren om te zetten in mest voor planten. In 2005 ontwierp en ontwikkelde een Amerikaanse firma het eerste toestel voor de alkalische hydrolyse van één lichaam. Het toestel werd gebruikt om lichamen die aan de wetenschap waren geschonken op te lossen.  De techniek kwam pas echt in de belangstelling toen in 2007 een firma werd opgericht die de machines maakt waarin de lichamen opgelost worden. Het is de oprichter van deze firma die de alkalische hydrolyse de naam resomatie gaf. 

Resomatie is, zeker voor Europa, een nieuwe techniek. Het is een techniek waarbij een lijk niet verbrand wordt maar in water wordt opgelost. In een toestel, een resomator, wordt het lichaam van de overledene in het water gebracht en daar wordt kaliumhydroxide aan toegevoegd, een basische stof (ook wel base, loog of alkali genoemd) die we ook terugvinden in zeep en schoonheidsproducten. Het water wordt opgewarmd, tot zo'n 180 graden, en onder druk gezet zodat het niet gaat koken. Het proces duurt zo'n drie uur. De combinatie van water onder druk, warmte en kaliumhydroxide maakt dat het lichaam wordt opgelost. Enkel de beenderen blijven over die door het proces veel minder stevig zijn geworden en makkelijk vermalen kunnen worden tot as. De nabestaanden krijgen dus, net als bij een crematie, een urn mee met de as van de overledene. 

De nieuwe techniek is milieuvriendelijker dan een klassieke crematie, waarbij er nog altijd verbranding plaatsvindt wat rookgassen geeft. Resomatie verbruikt minder energie en geeft volgens dat onderzoek nauwelijks een belasting van het milieu. De vloeistof die overblijft na het oplossen van het lichaam kan geneutraliseerd worden met een zuur en kan dan veilig in het riool geloosd worden. 

De nieuwe techniek wordt momenteel nog niet in Europa toegepast maar wel in een aantal Amerikaanse staten, enkele Canadese provincies, een Mexicaanse en een Australische deelstaat, waar de vloeistof die overblijft na het oplossen van het lichaam gebruikt wordt als mest voor plantages. De Nederlandse regering heeft nu dus bekend gemaakt dat ze resomeren wettelijk mogelijk gaat maken voor wie niet begraven of gecremeerd wil worden. De directeur van het Antwerps crematorium verwacht dat België binnen enkele jaren zal volgen. 

Bekijk zeker eens het flimpje op deze website: https://nos.nl/artikel/2356904-resomeren-het-oplossen-van-een-lichaam-toegestaan-als-alternatieve-begrafenis.html

Bron: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/11/18/lossen-we-binnenkort-onze-overledenen-op-in-een-resomator/