In de nieuwe studie presenteren de onderzoekers andere bronnen voor eiwitten en gezonde vetzuren in plaats van vlees, terwijl ze tegelijkertijd hun mening geven op hoe het duurzaam dieet van de toekomst eruit zou kunnen zien. Het onderzoeksteam beveelt onder meer aan om onze blik eens op de zee te werpen. We zouden echter niet alleen de vis moeten overwegen, meer specifiek zouden we eens op de bodem van de zee moeten kijken. Want hier vinden we soorten die veel minder CO2 uitstoten dan rundvlees, varkensvlees en kip. Die soorten die op de bodem van de oceaan leven zouden dus zomaar eens het hapje van de toekomst kunnen worden. “Hier vinden we bijvoorbeeld zandspieringen (een vis die in de zandbodem graaft om eieren te leggen), sprot (een familielid van haring die wijdverspreid is in de Deense wateren) en de zwarte grondel (een kleine, maar smakelijke vis die vaak over het hoofd wordt gezien),” somt Mouritsen op. Deze vissen belanden vaak als bijvangst in visnetten en worden verwerkt tot varkensvoer of visolie. Maar ook wij hebben er iets aan. “Sprot alleen al zou in 20 procent van de eiwitbehoefte van Denemarken kunnen voorzien,” zegt Mouritsen. “En door sprot te vangen kunnen we de overbevissing op meer bekende vissoorten zoals kabeljauw, schol en zalm voorkomen.”
Maar niet alleen deze visjes zouden op ons menu kunnen komen te staan. Wat dacht je bijvoorbeeld van zeewier? En algen? Deze worden vaak over het hoofd gezien, maar zijn uiterst klimaatvriendelijke voedselbronnen. Momenteel worden echter slechts 500 van de 10.000 soorten bevist en erkend als voedsel, ondanks het feit dat zeealgen boordevol gezonde voedingsstoffen en vitamines zitten. “Onze voedselkeuze heeft onder andere veel te maken met onze cultuur en tradities,” legt Mouritsen uit. “Het duurt even voordat eetgewoontes veranderen. We eten en bereiden al meer dan een miljoen jaar vlees. Dus ook al bevatten zeewier, inktvis en weekdieren belangrijke vetzuren en vitamines en kunnen ze heerlijk smaken, we blijven voorzichtig om deze soorten ook daadwerkelijk als voedsel te beschouwen.”
Een mogelijke verklaring voor het feit dat we het lastig vinden om ons dieet – letterlijk – groener te maken, is dat we nou eenmaal geboren zijn met een voorkeur voor zoetigheden en voedsel met een umami-smaak. Veel zeevruchten, zeealgen en groenten kunnen echter ook heerlijk smaken. En daar kan technologie een handje bij helpen. Door bijvoorbeeld te fermenteren of enzymen aan groenten toe te voegen, kunnen zoete en umami-smaken in het voedsel naar voren gebracht worden.”
Volgens de onderzoekers is het noodzakelijk dat we blijven praten over nieuwe mogelijkheden om duurzaam te eten. “Hierdoor zullen we geleidelijk aan een verandering in onze eetgewoonten en tradities bekomen” zegt Mouritsen. “We hopen dat dit onderzoek daaraan bijdraagt.”

Bron: https://www.scientias.nl/de-maaltijd-van-de-toekomst-vind-je-op-de-bodem-van-de-zee/