Onweer werd vroeger voornamelijk gemeten met sensoren op de grond die de radiogolven van de flitsen vastleggen. In 2017 heeft de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) deze gegevens gebruikt om twee wereldrecords te bepalen. Een bliksemschicht in Oklahoma in 2007 was 321 kilometer breed. Daarnaast was er een Franse flits in 2012 die 7,75 seconden duurde.

In 2016 lanceerden de Verenigde Staten de eerste satelliet die onweer vast legt. Twee bliksemschichten waargenomen vanuit het heelal zijn nu door de WMO bestempeld als de verst gaande en de langst durende.

De 709 kilometer overbruggende flits vond plaats op 31 oktober 2018 in het zuiden van Brazilië en een deel van het noordoosten van Argentinië. De satellietbeelden toonden meerdere aftakkingen van de hoofdflits. Op 4 maart 2019 vond een 16,7 seconden durende flits plaats in Argentinië. Beide bliksemschichten bleven in de wolken en raakten dus niet de grond.

Aangezien de satelliet pas een paar jaar data verzameld, wordt verwacht dat de records vrij snel weer gebroken zullen worden.

Bron: https://www.newscientist.nl/nieuws/we-hebben-de-grootste-bliksemschichten-ooit-waargenomen/