Diamant staat bekend als het hardste materiaal terwereld. Het wordt vooral gebruikt om andere harde materialen (zoals andere diamanten) te snijden. Dit komt omdat je enkel een materiaal kan snijden met een materiaal dat even hard of harder is. Het groote probleem met diamant is dat het bij 800 oC zal regeageren tot een minder hard structuur. Men wil dit probleem oplossen door andere stoffen te maken die de even hard of harder zijn als diamant en stabiel bij hoge temperaturen. Om er worden verschillende manieren gebruikt om de hardheid te meten, één van  die manieren is de Vickers methode , hier wordt de hardheid uitgedrukt in druk (GPa). De hardheid van diamant varieerd tussen 70 en 100 GPa.

     

    In plaats van diamant uit de natuur kan men ook in een laboratorium diamant maken. Die kan men al sinds de jaren 50 vroeger was het erg moeilijk en duur maar het is sinds toen al veel verbeterd. De diamanten die opdeze manier gemaakt worden zullen veel zuiverder zijn en kunnen hierdoor nog harder zijn als gewone diamanten (tot wel 200 GPa). Maar het is heel moeilijk om een grote diamant te maken, dus men zal vooral stof maken. Dit stof zal nog steeds bruibaar zijn in verschillende toepassingen, dus het is zeker niet nutteloos. Omdat het nog steeds diamanten zijn zullen ze nog steeds reageren bij 800 oC. Om de diamanten te maken zal men koolstof bij een grote druk en temperatuur verwarmen.

    Een heel nieuwe stof is Q-carbon (Q-koolstof). Het wordt gemaakt door een laser te schieten op koolstof, de laser is meer dan 3700 oC warm. Hierna wordt het heelsnel afgekoeld. Omdat het zo nieuw is zijn de eigenschappen nog niet compleet bekend, maar men verwacht dat het harder zal zijn als diamant. Omdat de temperatuur die nodig is zo hoog is  zal het waarschijnlijk ook beter bestendig zijn tegen hoge temperaturen.

    Dus is diamant de hardste stof op aarde? Nu nog wel maar mischien binnenkort niet meer.

    Bron: theconversation.com

    ©2024 Natuur en Wetenchap vzw All Rights Reserved.