De grutto is misschien wel de meest typische weidevogel in ons landschap: een echte lentebode, zittend op een weidepaaltje, het verenpak steenrood opgelicht door een week ochtendzonnetje. En dan die lange snavel, waarmee regenwormen en insectenlarven uit de bodem worden gepikt: als die opengaat kan je je verwachten aan een schallende roep van de eigen naam "GRUT-too! GRUT-too! GRUT-too!". Hoe lang zullen we van die roep nog kunnen genieten in de Lage Landen?
Nederland is wereldwijd het belangrijkste land voor het behoud van de grutto, vrijwel alle Europese grutto’s broeden er. Waar we het in Vlaanderen met minder dan 1000 broedparen moeten stellen, waren er tijdens de piek van de populatie wel 100.000 broedparen in Nederland. Helaas ligt die tijd al lang achter ons, net zoveel jaren als de leefjaren van de oudste grutto die ons ooit bekend was: 30 jaar. Nu zijn er ook in Nederland nog maar 35.000 broedparen, en de daling blijft zich in sneltempo voortzetten. Door het steeds verminderende broedsucces van deze soort, zijn ecologen het er nu over eens dat de grutto afstevent op uitsterving.
Lees meer op https://www.natuurpunt.be/nieuws/onze-gruttos-verder-het-nauw-gedreven-20200302
